Στις 15 Οκτωβρίου 1940 κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους ο Μεγάλος Δικτάτωρ του Τσάρλι Τσάπλιν. Πρόκειται για την πρώτη ομιλούσα ταινία του μεγάλου κωμικού, ένα δυναμικό προφητικό έργο, μια διαχρονική, ιδιοφυούς σύλληψης και πρωτοτυπίας, αντιφασιστική σάτιρα, ιδιαίτερα τολμηρή για την εποχή της (1940), με το κωμικό ταλέντο του Τσάπλιν να ‘’λειτουργεί’’ στο ζενίθ.
Σύμφωνα με την υπόθεση, είκοσι χρόνια μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας Εβραίος κουρέας, πρώην στρατιώτης που πάσχει από αμνησία, επιστρέφει ενστικτωδώς στο εβραϊκό γκέτο της πόλης του στην Τομανία χωρίς να γνωρίζει ότι ένας δικτάτορας που του μοιάζει θέλει να κατακτήσει τον κόσμο.
Ο Μεγάλος Δικτάτωρ γυρίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1939 στην αυγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ενώ βγήκε στις αίθουσες καθώς τα ναζιστικά στρατεύματα επελαύναν στη Γαλλία και προβλήθηκε λίγο αργότερα στη μη εμπόλεμη Αμερική. Σήμερα παραμένει ένα κλασικό αντιφασιστικό έργο (υποψήφιο για πέντε Όσκαρ – ταινίας, πρωτότυπου σεναρίου, α΄ και β΄ ανδρικού ρόλου και μουσικής) που αποδεικνύει πώς η τέχνη μετατρέπεται σε ισχυρό όπλο αντίστασης.