Το όνομά του ταυτίστηκε με το κίνημα που εκπροσωπούσε: την Pop-Art, μια τέχνη «λαϊκή» που οικειοποιήθηκε μορφές και στρατηγικές της διαφήμισης και κατάφερε να δημιουργήσει μια νέα γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στη σύγχρονη εικαστική δημιουργία και το ευρύ καταναλωτικό κοινό. Ουδείς καλλιτέχνης του αιώνα μας-αν εξαιρέσουμε τον Πικάσο και τον Νταλί-δεν έφτασε σε ανάλογη παγκόσμια φήμη. Η στρατηγική της προβολής του είναι διαφανής και προϋποθέτει βαθιά γνώση των διαφημιστικών μηχανισμών. Άλλωστε ο Γουώρχολ είχε σπουδάσει γραφικές τέχνες και διαφήμιση και ήταν ήδη ένας επιτυχημένος σχεδιαστής μόδας, εικονογράφος και διακοσμητής, όταν αποφάσισε-στις αρχές της δεκαετίας του ’60-να μεταπηδήσει στον χώρο της «υψηλής» τέχνης.