Ο ίδιος ο Γιόζεφ Χάυντν περιγράφει γλαφυρά την τελετουργία της Μεγάλης Παρασκευής στον καθεδρικό της πόλης Κάδιθ στην Ανδαλουσία για την οποία, εν έτει 1785, του ζητήθηκε να συνθέσει επτά αργά μέρη για καθέναν από τους επτά τελευταίους Λόγους του Ιησού στον Σταυρό: «Από τους τοίχους, τα παράθυρα και τις κολόνες της εκκλησίας ήταν κρεμασμένο μαύρο ύφασμα ενώ οι πόρτες ήταν ερμητικά κλειστές και μόνο ένα μεγάλο λυχνάρι κρεμόταν από το κέντρο της στέγης, σπάζοντας το πανηγυρικό σκοτάδι». Έντονη θεατρικότητα, κατανυκτική ατμόσφαιρα, σε μια τρίωρη λειτουργία για τα τελευταία λόγια του Ιησού – απαύγασμα της επίγειας δράσης του. Οι επτά Λόγοι βρίσκονται διάσπαρτοι στις εξιστορήσεις των Παθών όπως καταγράφονται στα τέσσερα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης. Συγκεντρώθηκαν από πολλούς συγγραφείς, ήδη από τον 2ο αιώνα μ.Χ., και σταδιακά συστηματοποιήθηκαν σε μια προσπάθεια της πρώιμης χριστιανικής θεολογίας να εδραιώσει τη διδασκαλία της με μια συνεπή και μεστή εξιστόρηση της ζωής, των παθών και του θανάτου του Ιησού. Η σειρά των Λόγων που γνωρίζουμε σήμερα παραδοσιακά ερμηνεύεται ως αναφορά στις έννοιες της συγχώρεσης, της σωτηρίας, της σχέσης-συγγένειας, της εγκατάλειψης, της απελπισίας, του θριάμβου και της επανένωσης. Με την επιτέλεση μιας εναλλακτικής, παραλλαγμένης μορφολογίας των Λόγων και της μουσικής του Χάυντν, η μουσική αυτή παράσταση για αφηγητή και κουαρτέτο εγχόρδων σε δραματουργική επιμέλεια της βιολίστριας Φανής Βοβώνη επιδιώκει να τους αναγνώσει και να τους αφουγκραστεί εκ νέου.
Βασισμένο στο έργο Οι επτά τελευταίοι Λόγοι του Λυτρωτή μας στον Σταυρό του Γιόζεφ Χάυντν
Δραματουργική επιμέλεια: Φανή Βοβώνη
Επιμέλεια κειμένου: Χρήστος Θάνος
Χρήστος Θάνος αφηγητής
Φανή Βοβώνη βιολί I, Φαίδων Μηλιάδης βιολί II, Ντέιβιντ Μπόγκοραντ βιόλα, Αλέξης Καραϊσκάκης-Νάστος βιολοντσέλο
Α΄ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Η Α΄ Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία ιδρύθηκε στις αρχές του 1858 από τον γιατρό Μιχαήλ Καλοποθάκη (1825-1911) και αποτελεί την πρώτη επίσημη Προτεσταντική / Ευαγγελική εκκλησία που συγκροτήθηκε στην Ελλάδα. Το εκκλησιαστικό της κτίριο οικοδομήθηκε το 1871 –λίγα χρόνια μετά την ίδρυση της Εκκλησίας– στην Αθήνα απέναντι από τον Ναό του Ολυμπίου Διός, στη συμβολή της οδού Λυσικράτους και της λεωφόρου Αμαλίας, ενώ ανοικοδομήθηκε το 1958 σε σχέδια του Κωνσταντίνου Μακρή. Με επίκεντρο το λιτό μαρμάρινο κτίριο στο κέντρο της πόλης, η Εκκλησία διοργανώνει ποικίλες δραστηριότητες και εκδηλώσεις θρησκευτικού, φιλανθρωπικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου, οι οποίες εκτείνονται σε όλη την Αθήνα.
Διεύθυνση: Λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας 50, Αθήνα