ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA
Τα ελάσματα, ως μοναδικό εύρημα, αποτελούν αντικείμενο όχι μόνον επιστημονικού ενδιαφέροντος, αλλά και πρόσκληση για την ενίσχυση της επισκεψιμότητας, τόσο στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Ιωαννίνων, όσο και στον εράσμιο χώρο της Δωδώνης, όπου προχωρούν, με γοργούς ρυθμούς η ανάδειξη κτισμάτων του αρχαίου ιερού, καθώς και η αναστήλωση του θεάτρου.
Αναφερόμενη στην εξαιρετική σημασία αυτών των πολύτιμων ελασμάτων από το ιερό του Δωδωναίου Διός, η Λίνα Μενδώνη υπογράμμισε ότι «αποτελούν ένα μοναδικό για τα ελληνικά αρχαιολογικά δεδομένα κλειστό, ομοιογενές, εκτενώς δημοσιευμένο και εξαιρετικά τεκμηριωμένο σύνολο, άμεσων γραπτών πηγών, που εμπλουτίζει ουσιαστικά τις γνώσεις μας για την κλασική και ελληνιστική περίοδο σε ένα ευρύ πεδίο: Από τη γλωσσολογία και την επιγραφική, έως τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής θρησκείας και κοινωνίας», ενώ παράλληλα «φωτίζουν και πλείστες πτυχές της προσωπικής και κοινωνικής ζωής των ανθρώπων κάθε εποχής, των ζητημάτων της καθημερινότητας αλλά και των υπαρξιακών προβληματισμών, των ενδόμυχων φόβων, των ελπίδων και των προσδοκιών τους».
Από την εκδήλωση για την εγγραφή των χρηστηρίων ελασμάτων της Δωδώνης, στον κατάλογο της UNESCO «Μνήμη του Κόσμου»
Η Λίνα Μενδώνη ανέλυσε το ρόλο του Διεθνούς Ευρετηρίου της UNESCO «το οποίο αποσκοπεί στη διαφύλαξη της καταγεγραμμένης και τεκμηριωμένης κληρονομιάς της ανθρωπότητας, ώστε αυτά τα αγαθά να ξεπεράσουν τη λήθη, να υπερβούν τη φθορά και να αναδειχθούν σε κοινό κτήμα της ανθρωπότητας, μέσω της διασφάλισης της ανοιχτής προσβασιμότητάς τους. Η συγκεκριμένη εγγραφή αφορά σε 4.126, λεπτά και εύθραυστα ενεπίγραφα φύλλα μολύβδου, πάνω στα οποία χαράσσονταν τα ερωτήματα των προσκυνητών του ιερού και του μαντείου της Δωδώνης, καθώς και οι απαντήσεις που δίνονταν από το θεό Δία και τη συλλατρευόμενή του, Διώνη. Τα ελάσματα μαρτυρούν, στην ουσία, την διαχρονική αγωνία του απλού ανθρώπου, που αναζητά τη βεβαιότητα για τις πράξεις και την ίδια του την ύπαρξη στο θεό του και χρονολογούνται με βάση τη γραφή τους, από τα τέλη του 6ου αι. π.Χ. έως τα μέσα του 2ου αι. π.Χ. Ο κύριος όγκος τους ανακαλύφθηκε διάσπαρτος εντός του τεμένους της Δωδώνης στις ανασκαφές των ετών 1929-1935 και 1952-1959 και φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Ιωαννίνων».
Η Λίνα Μενδώνη επεσήμανε ότι «λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία αυτά, τον Μάιο 2023, το 216ο Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO, στο Παρίσι, αξιολόγησε θετικά και ενέκρινε τον σχετικό φάκελο υποψηφιότητας» και χαρακτήρισε την εγγραφή των ελασμάτων της Δωδώνης στο Διεθνές Ευρετήριο «Μνήμη του Κόσμου» της UNESCO «αναμφίβολα μια μεγάλη ελληνική κατάκτηση, την οποία πιστώνονται όλοι όσοι εργάστηκαν εντατικά και συστηματικά για την επίτευξή της».
Στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυνε ο Πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας, ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος, και η προϊσταμένη της Εφορίας Ιωαννίνων Βαρβάρα Παπαδοπούλου.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Βουλής και η Υπουργός Πολιτισμού προέβησαν στα αποκαλυπτήρια της πινακίδας εγγραφής στον κατάλογο της UNESCO στην είσοδο του Μουσείου.
