29ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας: (Επι)Στροφή στο Σώμα

Mε τίτλο (Επι)Στροφή στο Σώμα, το 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα πραγματοποιηθεί από τις 14 έως τις 23 Ιουλίου φιλοξενώντας φέτος χορογράφους, χορευτές και δασκάλους από 10 χώρες από τέσσερις ηπείρους, την Ασία, την Ευρώπη, την Αμερική και την Αφρική. Ο σύγχρονος χορός, από όλα τα πλάτη και μήκη της γης, αντιπροσωπεύεται μέσα από 17 συνολικά παραγωγές, 9 ομάδων από την Ελλάδα και 7 από το εξωτερικό: Μεταξύ αυτών ο πιο αναγνωρισμένος διεθνώς χορογράφος της Κίνας Tao Che και η ομάδα χορού Tao Dance Theater που παρουσιάζουν σε συνεργασία με την Μπιενάλε Χορού Βενετίας την παράσταση 11, οι Καναδοί Out Innerspace Dance Theatre & Film Society που για πρώτη φορά έρχονται στην Ελλάδα, ο πολυβραβευμένος Marco da Silva Ferreira από την Πορτογαλία κ.ά.

Το Φεστιβάλ είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της Καλλιτεχνικής Διευθύντριάς του κας Λίντας Καπετανέα και του Δημάρχου Καλαμάτας κου Αθανάσιου Π. Βασιλόπουλου με την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κα Λίνα Γ. Μενδώνη, τον Υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιο για θέματα σύγχρονου πολιτισμού κο Νικόλα Γιατρομανωλάκη, τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κο Παναγιώτη Ε. Νίκα, τον Πρόεδρο της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Καλαμάτας ΦΑΡΙΣ κο Παντελή Δρούγα και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Κ.Ε. ΦΑΡΙΣ.

Το αμιγώς καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από τις 14 έως τις 23 Ιουλίου και σε αυτό περιλαμβάνονται οι παραστάσεις της Κεντρικής Σκηνής και του Black Box του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας καθώς και οι παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας και σε 3 πόλεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου, την Σπάρτη, την Τρίπολη και το Ναύπλιο. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει παραστάσεις χορού που συνδυάζουν διαφορετικά είδη, και ενσωματώνουν στην αφήγησή τους θέατρο, ζωντανή μουσική και ψηφιακά μέσα. ​​Οι καλλιτέχνες του εξωτερικού που θα παρουσιάσουν έργα τους και θα διδάξουν στα επαγγελματικά σεμινάρια του Φεστιβάλ προέρχονται από 10 χώρες, την Κίνα, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Σλοβακία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Κροατία και την Μοζαμβίκη. Aπό τις 6 Ιουλίου έως τις 23 Ιουλίου θα διεξαχθούν τα σεμινάρια και εργαστήρια του εκπαιδευτικού προγράμματος για επαγγελματίες και για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της Καλαμάτας, ενώ φέτος θα δούμε ξανά το πολυαναμενόμενο Art within One που καταλήγει κάθε χρόνο σε ένα δυνατό dance battle με μονόλεπτες perfomances στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας. Δύο καινοτομίες αποτελούν φέτος το Danceathon, ένας σύγχρονος μαραθώνιος χορού αλλά και η εικαστική φωτιστική εγκατάσταση Shooting Stars των Antonello Ghezzi.

Τίτλος του φετινού προγράμματος είναι (Επι)Στροφή στο Σώμα – (Re)Τurn to the Body: Το σώμα, στο πλαίσιο της δυτικής κουλτούρας, έχει περάσει από πολλές περιπέτειες και θα περάσει ακόμα περισσότερες. Όλοι είμαστε τα σώματά μας, όλοι έχουμε ένα σώμα, και παρά την τόση γνώση που διαθέτουμε γύρω από αυτό, ακόμα δεν το γνωρίζουμε. Μέσω αυτού ωστόσο βιώνουμε όλες μας τις εμπειρίες και μέσω αυτού ζούμε.

Το φετινό Φεστιβάλ πραγματεύεται την ολότητα και τη φυσικότητα του σώματος. Τί σημαίνει να είσαι ζωντανός και θνητός. Το σώμα δεν προσεγγίζεται ως βιολογική οντότητα ή ως σύμβολο εννοιών αλλά ως ο αυθεντικός χώρος ύπαρξης κάθε προσώπου, ως εκδήλωση της ίδιας της ζωής μαζί με το de facto δέος, μυστήριο και σεβασμό που αυτό γεννά.

Δείτε το τρέιλερ του 29ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας εδώ:

Παραστάσεις στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας

Η μακρινή Κίνα σπάνια εκπροσωπείται στην Ευρώπη από ομάδες σύγχρονου χορού. Το Φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του στις 14 Ιουλίου με το έργο 11 από την ομάδα χορού Tao Dance Theater, η οποία βραβεύτηκε με τον Αργυρό Λέοντα στη Μπιενάλε Χορού της Βενετίας 2023 για το συνολικό της έργο. Η ομάδα ιδρύθηκε από τους Τao Ye, Duan Ni και Wang Hao στο Πεκίνο και είναι μία από τις ελάχιστες κινεζικές ομάδες σύγχρονου χορού των οποίων οι παραστάσεις κυκλοφορούν εκτός ορίων Κίνας, με αναθέσεις από μεγάλους πολιτιστικούς οργανισμούς σε Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Σίδνεϊ και Παρίσι.

Το 11 παρουσιάζεται σε συνεργασία με την Μπιενάλε Χορού Βενετίας και είναι η 11η παραγωγή της παγκοσμίου φήμης σειράς Numerical Series του χορογράφου Tao Ye. Ο Tao Ye που τα τελευταία χρόνια έχει κατακτήσει τις σκηνές του κόσμου με τις μινιμαλιστικές του χορογραφίες, αποφεύγει τη συσχέτιση του έργου του με την αφηγηματικότητα, γι’ αυτό και τιτλοφορεί τις χορογραφίες του με αριθμούς.  Το 11 έχει παρουσιαστεί σε πάνω από 40 χώρες και 100 διαφορετικά φεστιβάλ. Ο τίτλος αντιπροσωπεύει τόσο τον αριθμό 11 όσο και δύο ξεχωριστά, ανεξάρτητα 1. 11 χορευτές συμμορφώνονται με έναν κανόνα που είναι ταυτόχρονα απελευθερωτικός αλλά και περιοριστικός: Οι κινήσεις του κάτω μέρους του σώματός τους είναι αυστηρά χορογραφημένες ενώ οι κινήσεις του πάνω μέρους είναι εντελώς αυτοσχέδιες. Κάθε χορευτής ακολουθεί το δικό του ανεξάρτητο μονοπάτι. Ο χώρος περιστροφής των γοφών τους, ο προσανατολισμός των γονάτων τους και κάθε βήμα των ποδιών τους είναι προκαθορισμένα, ενώ οι ώμοι, οι αγκώνες, οι καρποί, η σπονδυλική στήλη και το κεφάλι τους είναι ελεύθερα να κινούνται με διαφορετικούς και τυχαίους τρόπους.

Ακολουθεί στις 16 Ιουλίου το βραβευμένο και σε παγκόσμια περιοδεία έργο για όλη την οικογένεια The Others, του Σλοβάκου Anton Lachky. Η παράσταση αφηγείται την ιστορία τεσσάρων ανθρώπων που ζουν σε έναν παράξενα απομονωμένο κόσμο. Μία ζωντανή κόλαση φτιαγμένη από πλαστικό, περικυκλωμένη από αδιαπέραστες, ημιδιαφανείς οθόνες, που την χαρακτηρίζει η πλήρης απουσία άλλων έμβιων όντων. Για να θέσουν την πλήξη τους υπό έλεγχο, οι τέσσερις πρωταγωνιστές χορεύουν καθημερινά. Το The Others έκανε πρεμιέρα στο Charleroi Danse τον Μάιο του 2021 και έχει ήδη παρουσιαστεί 55 φορές. Μετά την στάση του στην Καλαμάτα, η παγκόσμια περιοδεία του περιλαμβάνει 100 ακόμα παραστάσεις σε 10 διαφορετικές χώρες μέχρι το τέλος του 2024. Το έργο έλαβε το Βραβείο Maeterlinck 2022 ως η «Καλύτερη Χορευτική Παράσταση», το Βραβείο της Υπουργού Παιδείας του Βελγίου και το Βραβείο «Αγαπημένης παράστασης των κριτικών».

Στις 18 Ιουλίου για πρώτη φορά στην Ελλάδα έρχονται οι Out Innerspace Dance Theatre & Film Society από τον Καναδά με το έργο Bygones. Oι Out Innerspace David Raymond και Tiffany Tregarthen με έργα καινοτόμα αλλά και προσβάσιμα την ίδια στιγμή, ξεπερνούν την παραδοσιακή αισθητική και τις κλασικές φόρμες, με ανεξάντλητη ευρηματικότητα. Μέσω διαρκούς έρευνας και συνεχούς πειραματισμού, εκφράζουν αμφισβήτηση για τις προκαταλήψεις γύρω από το τι μπορούμε να περιμένουμε, να βιώσουμε και να αντιμετωπίσουμε στο σύγχρονο χορό. Το έργο Bygones εξερευνά τη σύνδεση μεταξύ δημιουργίας και καταστροφής και τη σχέση μορφής και αμορφίας. Η καταστροφή διαταράσσει την υλική πραγματικότητα, ανατρέπει τη λογική και μας καλεί σε υπερβάσεις. Η αλλαγή αποτελεί το πρόβλημα και τη λύση την ίδια στιγμή, προσφέροντας τη δυνατότητα της μεταμόρφωσης και της επανασύνδεσης.

Το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής ολοκληρώνεται στις 22 και 23 Ιουλίου με την ομάδα του Πορτογάλου Marco da Silva Ferreira και το φημισμένο του έργο CARCAÇA. Στο CARCAÇA, ο Marco da Silva Ferreira χρησιμοποιεί τον χορό ως εργαλείο για τη διερεύνηση της δομής των κοινοτήτων, για τη συγκρότηση της συλλογικής ταυτότητας και μνήμης και για την έννοια της πολιτιστικής αποκρυστάλλωσης. Οι 10 ερμηνευτές του καστ σχηματίζουν μια συλλογικότητα, διερευνώντας τη συλλογική τους ταυτότητα μέσω της φυσικής, διαισθητικής και ανεπιτήδευτης ροής του σώματος, του χορού και της πολιτιστικής δημιουργίας. Ξεκινούν με οικεία βήματα, προερχόμενα από το clubbing, τη ballroom κουλτούρα, τα cypher battles και τα studio χορού για να προσεγγίσουν στη συνέχεια τυποποιημένους και αμετάβλητους παραδοσιακούς χορούς που συνδέονται άρρηκτα με την πολιτιστική κληρονομιά τους. Τα βήματα, σύνθετα, ακόμα και αν γίνονται με απλά sneakers, φέρνουν στη σκηνή όχι μόνο τον ήχο, αλλά και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ κινητικής, θερμικής και φωτεινής ενέργειας.

Παραστάσεις στο BLACK BOX – Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας

Στο Black Box, την Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, φιλοξενούνται 3 ελληνικές παραγωγές και μία γαλλική.

Ο Γάλλος Christian Rizzo παρουσιάζει στις 15 και 16 Ιουλίου το σόλο En son lieu με πρωταγωνιστή τον Nicolas Fayol. Το En son lieu (Στη θέση του) παρακολουθεί τη γένεση χορών στο φυσικό τους περιβάλλον. Στόχος του έργου είναι να αποσυνθέσει χορούς που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε περιβάλλον στούντιο, επανατοποθετώντας τους στο φυσικό τοπίο και παρατηρώντας τί προκύπτει μετά την επαφή. Το έργο παρουσιάζεται με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.

Στις 19 Ιουλίου η Βάσω Γιαννακοπούλου παρουσιάζει το έργο Flutter στο οποίο χορογραφεί τον Νώντα Δαμόπουλο σε ένα υπερρεαλιστικό σόλο διαπραγμάτευσης της ύπαρξης και του απύθμενου βάθους της. Το έργο μοιάζει με μια κλειδαρότρυπα που μεγεθύνεται μπροστά στο μάτι του θεατή και δημιουργεί έναν ενδιάμεσο χώρο όπου το προσωπικό γίνεται δημόσιο, φέρνοντας στο προσκήνιο τον άνθρωπο που στέκεται απέναντι στον κόσμο και στον εαυτό του.

Στις 21 Ιουλίου ο Ηλίας Χατζηγεωργίου παρουσιάζει το A Bounce 4 Men, μία παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων 9. Πίσω από τα στερεότυπα της ανδροκρατούμενης hip hop κουλτούρας που αναζητά διαπιστευτήρια δύναμης, κυριαρχίας και εξουσίας, τέσσερις άνδρες μάχονται για να βρουν τον προσωπικό τους παλμό και να οδηγηθούν σε κάτι πιο βαθύ, ουσιώδες και αρχέγονο. Άλλοτε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό και άλλοτε με σκληρότητα, βία και φόβο.

Το πρόγραμμα του Black Box ολοκληρώνεται στις 22 Ιουλίου με την Ιωάννα Παρασκευοπούλου και τον Γιώργο Κοτσιφάκη να μας παρουσιάζουν σε χορογραφία της πρώτης το έργο Mos, μία παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων 9. Στο έργο Mos το σώμα συνυπάρχει με παράδοξα αντικείμενα και υλικά που λειτουργούν ως μέσα παραγωγής ήχου ενώ οι θεατές μετατρέπονται σε ακροατές ενός αυτοσχέδιου και ανομοιογενούς soundtrack που εκτυλίσσεται μπροστά τους.

Η περιοδεία των δύο παραπάνω παραστάσεων πραγματοποιείται με την υποστήριξη του προγράμματος «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

 

Χορός στην πόλη – Παραστάσεις στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας

Χορός στην πόλη από το Σάββατο 15 Ιουλίου έως το Σάββατο 22 Ιουλίου, όπου εννέα παραστάσεις και ένα dance battle παρουσιάζονται σε σταθερό ραντεβού κάθε βράδυ στις 21:00, στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας. Όλες οι παραστάσεις είναι με ελεύθερη είσοδο. Φέτος θα παρουσιαστούν με σειρά εμφάνισης:

 

15 Ιουλίου: Το έργο ΜΠΟΛΕΡΟ του Αντώνη Φωνιαδάκη και το έργο FÁRISA από το ντουέτο Δανάη & Διονύσιος

16 Ιουλίου: Η Δανάη και ο Διονύσιος παρουσιάζουν ένα ακόμη έργο, αυτή τη φορά για όλη την οικογένεια, με τίτλο Ο ΝΑΠΙ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΦΟΥΣΚΑ

17 Ιουλίου: Το έργο LALOBA της Λαμπρινής Γκόλια

18 Ιουλίου: Το έργο ΑΝΑΒΡΑ της Ειρήνης Αποστολάτου

19 Ιουλίου: Tο έργο TWO της Sita Ostheimer

20 Ιουλίου: Το έργο REMEMBERING BODIES που παρουσιάζεται σε συνεργασία με την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, σε χορογραφία της Εύας Γεωργιτσοπούλου, με τη συμμετοχή τελειόφοιτων της Σχολής, και το έργο της Μαριάννας Τζούδα ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΜΑΤΙΑ

22 Ιουλίου: Το έργο ΑΜΑΕ των Εliana Stragapede και Borna Babić δύο χορευτές που έχουν ξαναφιλοξενηθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας σε παραστάσεις των Ultima Vez και Peeping Tom.

 

Παράλληλες εκδηλώσεις

Στο πλαίσιο του προγράμματος εξακτίνωσης του Φεστιβάλ στην Πελοπόννησο με τίτλο Χορός σε πόλεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου που υλοποιείται φέτος για τρίτη χρονιά σε συνεργασία με την Περιφέρεια, θα παρουσιαστούν στις 16, 17 και 18 Ιουλίου σε δημόσιους χώρους της Σπάρτης, της Τρίπολης και του Ναυπλίου τα έργα ΜΠΟΛΕΡΟ της ομάδας του Αντώνη Φωνιαδάκη και ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΜΑΤΙΑ της Mαριάνας Τζούδα.

Η πολυαναμενόμενη πλέον εκδήλωση Αrt within One, η οποία ξεκίνησε πρόπερσι και είχε μεγάλη ανταπόκριση σε κοινό και καλλιτέχνες, θα πραγματοποιηθεί φέτος στις 21 Ιουλίου. Πρόκειται για ένα κάλεσμα στους φιλοξενούμενους καλλιτέχνες του Φεστιβάλ και σε σπουδαστές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα των επαγγελματικών σεμιναρίων να βρεθούν όλοι μαζί και να μοιραστούν την τέχνη τους. Είναι μια εκδήλωση ανοιχτή στο κοινό με συνοδεία μουσικής, κατά την οποία οι συμμετέχοντες καλούνται να συνομιλήσουν χορευτικά με τους συναδέλφους τους και να δείξουν στην καλλιτεχνική κοινότητα την προσωπική τους προσέγγιση στην κίνηση και τον χορό μέσα σε ένα λεπτό.

Στις 13 Ιουλίου το έργο Ο ΝΑΠΙ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΦΟΥΣΚΑ του ντουέτου Δανάη & Διονύσιος και το έργο ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΜΑΤΙΑ της Mαριάνας Τζούδα θα παρουσιαστούν στον χώρο Agora της Costa Navarino στο πλαίσιο της συνεργασίας του Φεστιβάλ με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, με στόχο την ανάδειξη και προώθηση της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας σε διεθνή δίκτυα επισκεπτών. Την ίδια μέρα, οι Δανάη & Διονύσιος θα δημιουργήσουν στον ίδιο χώρο ένα εργαστήρι χορού και θεατρικού παιχνιδιού για γονείς και παιδιά με τίτλο Spirit of the Forest.

Tο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συνεργάζεται φέτος για τέταρτη χρονιά με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στο πλαίσιο του 10ου παιδικού διαγωνισμού ζωγραφικής με τίτλο Ο Άνθρωπος στο Κέντρο που πραγματοποιεί το Μουσείο. Στον φετινό διαγωνισμό, τα παιδιά καλούνται να αποτυπώσουν τι σημαίνει για αυτά ο Άνθρωπος και το ταξίδι του στον χώρο και τον χρόνο. Όλα τα έργα των παιδιών 4-15 ετών από τη Μεσσηνία, θα εκτεθούν στην έκθεση ζωγραφικής με τίτλο Ο Άνθρωπος στο Κέντρο που θα διοργανωθεί από τις 14 έως τις 23 Ιουλίου στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Παράλληλα με την έκθεση, στις 17 Ιουλίου διοργανώνεται στο Μέγαρο Χορού εικαστικό εργαστήρι για παιδιά και εφήβους (4-15 ετών) με τίτλο Ο Άνθρωπος στο Κέντρο: Τα παιδιά με τους γονείς και τους φίλους τους θα κληθούν να φτιάξουν τα έργα τους πάνω σε διάφανες επιφάνειες και να δημιουργήσουν μια εγκατάσταση στο χώρο του Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, στο κέντρο της οποίας θα βρίσκεται μια Ανθρώπινη μορφή.

Μια νέα παράλληλη εκδήλωση του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, θα είναι το Danceathon σε συμπαραγωγή με την ομάδα χορού Almalibre της Αναστασίας Μπρουζιώτη και το Θεσσαλικό Θέατρο. Το Danceathon είναι ένας σύγχρονος μαραθώνιος χορού για επαγγελματίες χορευτές αφιερωμένος στην απόλαυση της αέναης  κίνησης, με στόχο να προκαλέσει τα όρια των συμμετεχόντων, που σταδιακά οδηγούνται στην προσωπική απελευθέρωση και την έκσταση.

Σε πλαίσιο του εικαστικού προγράμματος που σταθερά πραγματοποιεί, το Φεστιβάλ φέτος φιλοξενεί το έργο Shooting Stars των Antonello Ghezzi σε συνεργασία με το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών. Πρόκειται για μια εγκατάσταση φωτισμού, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το Ιταλικό Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής, η οποία λειτουργεί ως μία «μηχανή ευχών»: Όταν o μετεωρίτης εισέρχεται στην ατμόσφαιρά μας, μας επιτρέπει να τον παρακολουθούμε σε πραγματικό χρόνο και να κάνουμε μία ευχή. Η εγκατάσταση Shooting Stars θα περιοδεύσει στη Μαδρίτη και σε μία σειρά προορισμών στη Νότια Αμερική. Την επόμενη χρονιά, θα αποτελέσει μέρος μιας έκθεσης στο Μουσείο Saint-Ex στη Reims της Γαλλίας.

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα

To φετινό εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ αναπτύσσεται, όπως κάθε χρόνο, σε τρεις άξονες: εκπαίδευση για τους μαθητές χορού της Καλαμάτας, για επαγγελματίες και για το ευρύ κοινό όλων των ηλικιών και τα ΑμεΑ.

Στον πρώτο άξονα, το πρόγραμμα Keep Dancing ολοκληρώνει φέτος τον πέμπτο χρόνο του σε συνεργασία με τη Δημοτική Σχολή Χορού Καλαμάτας, με μετακλήσεις Ελλήνων δασκάλων σύγχρονου χορού καθ’όλη τη διάρκεια του έτους.

Το πρόγραμμα επαγγελματικής εκπαίδευσης αποτελείται φέτος από 4 σεμινάρια τα οποία θα καλύψουν συνολικά 54 ώρες διδασκαλίας.

Ειδικότερα τα σεμινάρια, τα οποία θα λάβουν χώρα στο Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας, είναι τα εξής:

• Puzzle Work (15 ώρες)με τον Anton Lachky (Σλοβακία) από τις 14 έως τις 18 Ιουλίου.
• Fighting Monkey Partnering-Body to Body (9 ώρες)με τους Λίντα Καπετανέα και Jozef Fruček από τις 14 έως τις 16 Ιουλίου.
• Sparkling Imagination – Ιmprovisation workshop(18 ώρες) με τον Ηοracio Macuacua (Μοζαμβίκη) από τις 17 έως τις 23 Ιουλίου.
• Complex Simplicity(12 ώρες) με την Sita Ostheimer (Γερμανία) από τις 19 έως τις 23 Ιουλίου.

Τα εργαστήρια χορού για το κοινό περιλαμβάνουν ένα εργαστήρι για παιδιά και εφήβους, ένα για γονείς και παιδιά, ένα για άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών και ένα σεμινάριο κίνησης για ΑμεΑ και είναι τα εξής:

 

1) Τρεχούμενο Νερό – Εργαστήρι χορού και χορογραφίας για παιδιά και εφήβους από την Βιτόρια Κωτσάλου, από τις 6 έως τις 10 Ιουλίου στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, με παρουσίαση της δουλειάς τους στις 11 Ιουλίου.

2) Εργαστήρι χορού για γονείς και παιδιά από την Βιτόρια Κωτσάλου  στις 8 και 9 Ιουλίου στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας. 

3) Εργαστήρι κίνησης «50+» από την Πηνελόπη Μωρούτ για ενήλικες. Από τις 6 έως τις 10 Ιουλίου στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας.

4)  Σεμινάριο κίνησης για ΑμεΑ από την Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη και την Ειρήνη Κουρουβάνη, από τις 14 έως τις 16 Ιουλίου, στο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, σε συνεργασία με το Κέντρο Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Καλαμάτας (ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ.)

 

Οπτική Ταυτότητα του 29ου Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Η φετινή οπτική ταυτότητα του Φεστιβάλ δημιουργήθηκε από την ομάδα των Μe Too της Αλίκης Κακουλίδου και της Δήμητρας Βασιλάκου. Βασικά στοιχεία του σχεδιασμού είναι ο δυναμισμός και η ζωντάνια των χρωμάτων σε συνδυασμό με την ελεύθερη γεωμετρικότητα των συνθέσεων.

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

 

MAIN STAGE – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

—

 

TAO DANCE THEATRE

11

 

Πώς κινείται το σώμα; Η κίνηση προκύπτει αυθόρμητα ή ενεργοποιείται από μια εξωτερική δύναμη; Ποια όρια χρησιμοποιούμε για να ορίσουμε τον εαυτό μας; Ο χορός υπάρχει για να διερευνά αυτά τα ερωτήματα.

Το 11 είναι η 11η παραγωγή της παγκοσμίου φήμης σειράς Numerical Series του χορογράφου Tao Ye [Τάο Γιε]. Ο τίτλος αντιπροσωπεύει τόσο τον αριθμό 11 όσο και δύο ξεχωριστά, ανεξάρτητα 1. Το νόημά του δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Μπορεί να γίνει αντιληπτό μόνο μέσα από τα μάτια του κάθε θεατή και να συνδεθεί με αυτό που χρειάζεται εκείνος να εκφράσει.

Στο 11, οι χορευτές συμμορφώνονται με έναν κανόνα που είναι ταυτόχρονα απελευθερωτικός αλλά και περιοριστικός: Οι κινήσεις του κάτω μέρους του σώματός τους είναι αυστηρά χορογραφημένες, αλλά οι κινήσεις του πάνω μέρους είναι εντελώς αυτοσχέδιες. Κάθε χορευτής ακολουθεί το δικό του ανεξάρτητο μονοπάτι. Ο χώρος περιστροφής των γοφών τους, ο προσανατολισμός των γονάτων τους και κάθε βήμα των ποδιών τους είναι προκαθορισμένα, ενώ οι ώμοι, οι αγκώνες, οι καρποί, η σπονδυλική στήλη και το κεφάλι τους είναι ελεύθερα να κινούνται με διαφορετικούς και τυχαίους τρόπους. Πώς βρίσκουμε την ισορροπία μεταξύ της προσωπικότητας του ατόμου και του πλαισίου της ομάδας; Το 11 λειτουργεί με βάση του μια βαθύτερη κατανόηση γύρω από το τι συνιστά μοναδικότητα και γύρω από το πώς προκύπτει η ελευθερία. Προβάλλει επίσης την προσπάθεια των καλλιτεχνών να κατακτήσουν την ελευθερία όταν έρχονται αντιμέτωποι με νέους περιορισμούς.

Με αφετηρία τους αυτό το συνδυασμό περιορισμών και ελευθερίας, 11 χορευτές κινούνται μέσα σε ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων και αγκαλιάζουν την αρμονία που προκύπτει από τις διαφορές τους.

Αυτό το έργο σηματοδοτεί την πρώτη προσπάθεια του Tao Ye να ενσωματώσει διαφορετικές διαστάσεις της μουσικής στο έργο του. Ο Tao Ye αντιλαμβάνεται τη μουσική ως μια εξωτερική κατάσταση που αλληλεπιδρά με το ανθρώπινο σώμα με διάφορους τρόπους, όπως τα μόρια που συγκρούονται με αιωρούμενα σωματίδια, αφήνοντας τα αποτυπώματά τους στο χρόνο και στο χώρο. Το 11 αποτελείται από 11 σύντομα χορευτικά κομμάτια. Ο μουσικός Xiao He [Ζιάο Χε] πειραματίστηκε με διαφορετικά όργανα και δημιούργησε 11 ανεξάρτητα κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής σε διαφορετικά στυλ. Η παράσταση του 11 αποτελεί έτσι τόπο συνάντησης για τη φαντασία των δημιουργών της.

 

(Παρασκευή 14 Ιουλίου, 21:00 & Σάββατο 15 Ιουλίου, 22:00,

Main Stage / Κεντρική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

ANTON LACHKY COMPANY

THE OTHERS

 

Η παράσταση The Others αφηγείται την ιστορία τεσσάρων ανθρώπων που ζουν σε έναν παράξενα απομονωμένο κόσμο. Μία ζωντανή κόλαση φτιαγμένη από πλαστικό, που τη χαρακτηρίζει η πλήρης απουσία άλλων έμβιων όντων και την περικυκλώνουν αδιαπέραστες, ημιδιαφανείς οθόνες. Θα καταφέρουν οι κάτοικοι αυτού του κόσμου να απελευθερωθούν από αυτή την άχρωμη και ζοφερή ύπαρξη; Θα το θελήσουν; Για να κρατήσουν σε απόσταση το πεπρωμένο και για να θέσουν την πλήξη τους υπό έλεγχο, χορεύουν. Χορεύουν καθημερινά. Με ακρίβεια, με θέρμη, με πάθος. Μία τυχαία συνάντηση, μία πεισματική άρνηση να εγκαταλείψουν την αναζήτηση — ίσως οι τέσσερις φίλοι μας να φτάσουν στην πιο ρηξικέλευθη, στην πιο επαναστατική από όλες τις πράξεις: Ίσως επιτρέψουν στους εαυτούς τους να εκπλαγούν από τη ζωή.

Πολλοί στοχαστές έχουν επισημάνει τη λειτουργία της αφήγησης και των ιστοριών ως ακρογωνιαίων λίθων αυτού που ονομάζουμε πολιτισμό. Έχουμε ανάγκη τις ιστορίες για να «βγάζει νόημα» ο κόσμος γύρω και μέσα μας. Όπως το έθεσε ο φιλόσοφος Emil Cioran, «Ο πολιτισμός ξεκινά με έναν μύθο και τελειώνει με την αμφιβολία. Πρέπει να επανεφεύρουμε τους μύθους μας»… Ακούγοντας τις πιο πρόσφατες επιστημονικές εκθέσεις, αισθανόμαστε να πλησιάζει το τέλος του θερμοβιομηχανικού μας πολιτισμού. Φαίνεται πως έχουμε περάσει αμετάκλητα στην εποχή της αμφιβολίας — ή, αν θέλουμε να είμαστε γενναιόδωροι, στην εποχή των πιθανοτήτων! Αυτή η καινούργια παράσταση του Anton Lachky [Άντον Λάτσκι] για νεανικό κοινό ξεκινά με έναν «νέο μύθο» που επινοήθηκε ειδικά για την περίσταση. Πρόκειται για έναν μύθο που υποδηλώνει την πτώση του σύγχρονου κόσμου μας, ενώ παράλληλα σκιαγραφεί τα χαρακτηριστικά μιας πιθανής αναγέννησης.

Το έργο The Others πρωτοπαρουσιάστηκε στο Charleroi Danse τον Μάιο του 2021 και έχει ήδη παρασταθεί 55 φορές. Η παγκόσμια περιοδεία του περιλαμβάνει 100 ακόμα παραστάσεις σε 10 διαφορετικές χώρες μέχρι το τέλος του 2024. Το The Others έχει τιμηθεί με το Βραβείο Maeterlinck 2022 για την «Καλύτερη Χορευτική Παράσταση», με το Βραβείο της Υπουργού Παιδείας του Βελγίου και με το βραβείο «Coup de Foudre de la Presse».

 

(Κυριακή 16 Ιουλίου, 19:00,

Main Stage / Κεντρική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

 

 

OUT INNERSPACE DANCE THEATRE

BYGONES

 

Η παράσταση Bygones μάχεται το παρελθόν που προσκολλάται στο παρόν, έναν ψυχικό συνδετικό ιστό που διατρέχει τον χώρο, τους ανθρώπους, τα αντικείμενα και τον χρόνο. Εξερευνά τη σύνδεση μεταξύ δημιουργίας και καταστροφής και τη σχέση μορφής και αμορφίας. Αβέβαια περάσματα μέσα στα ερείπια, εξαγριωμένοι ρακοσυλλέκτες που χλευάζουν όσα μας καθιστούν ευάλωτους: τις αδυναμίες εκείνες που μας ωθούν στην καταστροφή, την αποσύνδεση και την αδράνεια. Οι χορευτές βρίσκονται σε συνεχή ροή. Μια φυσική ανομία διαταράσσει την υλική πραγματικότητα, ανατρέπει τη λογική και μας καλεί σε νέες προσεγγίσεις. Η αλλαγή αποτελεί το πρόβλημα και τη λύση την ίδια στιγμή, προσφέροντάς μας τη δυνατότητα της μεταμόρφωσης και της επανασύνδεσης.

Η κίνηση είναι σαφής, λεπτομερής και δεξιοτεχνική. Η απόκοσμη αρχιτεκτονική, το κουκλοθέατρο και οι ψευδαισθήσεις δημιουργούν ένα περιβάλλον απατηλών αντικειμένων και υπερφυσικών εαυτών. Το Bygones γιορτάζει εν τέλει την ικανότητά μας να ενδυναμωθούμε μέσα από όσα ξεπερνάμε και να οδηγηθούμε στην ομορφιά μέσα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.

Οι Out Innerspace Dance Theatre & Film Society δημιουργούν συναρπαστικά έργα σύγχρονου χορού με επιρροές από διάφορες τέχνες. Καινοτόμα αλλά και προσβάσιμα την ίδια στιγμή, ξεπερνούν την παραδοσιακή αισθητική και τις κλασικές φόρμες με ανεξάντλητη ευρηματικότητα. Μέσω διαρκούς έρευνας και συνεχούς πειραματισμού, οι Out Innerspace επιμένουν στην αμφισβήτηση των προκαταλήψεων γύρω από το τι μπορούμε να περιμένουμε, να βιώσουμε και να αντιμετωπίσουμε στον σύγχρονο χορό. Οι καλλιτεχνικοί διευθυντές David Raymond [Ντέιβιντ Ρέιμοντ] και Tiffany Tregarthen [Τίφανι Τρεγκάρθεν] προκαλούν ο ένας τον άλλον να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του προκειμένου να εκθέσουν την κοινή φωνή τους, χωρίς να δέχονται περιορισμούς στον τρόπο με τον οποίο πειραματίζονται με τα παραδοσιακά ιδιώματα του χορού. Στοχεύοντας εξίσου στην ψυχαγωγία αλλά και στη συγκινησιακή φόρτιση, συνδυάζουν τις αντιπαραθέσεις τους για να δημιουργήσουν ένα σύνθετο και βαθειά συμβολικό χορευτικό λεξιλόγιο. Αντιμετωπίζουν το ανθρώπινο σώμα και την ανθρώπινη εμπειρία ως ανεξάντλητες πηγές έμπνευσης και χρησιμοποιούν την ενδελεχή έρευνα, το εντατικό ελεύθερο παιχνίδι και την ακούραστη παρατήρηση για να δημιουργήσουν κάτι νέο και ολοένα μεταβαλλόμενο.

Ο David Raymond και η Tiffany Tregarthen συνεργάστηκαν για πρώτη φορά στο πλαίσιο της σειράς σόλο του David που παρουσιάστηκαν στο Eastside Cultural Crawl το 2004. Παρακινούμενοι από τους αντιθετικούς σωματότυπους τους και την κοινή δίψα τους για ευρηματικότητα στην κίνηση, συνέχισαν να εκπαιδεύονται και να εργάζονται μαζί, ξεκινώντας έναν αδιάκοπο δημιουργικό διάλογο που προκύπτει από την αμφισβήτηση του ενός για τις χορευτικές παρορμήσεις και ιδεολογίες του άλλου. Από το 2005 έως το 2007, συνέχισαν να αναπτύσσουν τη συνεργασία της μέσω ενός residency με επίκεντρο την Αμβέρσα του Βελγίου και με τη βοήθεια της Irma Swynen, Διευθύντριας του Antwerp International Dansstage. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιούργησαν έργα, ερμήνευσαν, μελέτησαν, δίδαξαν και πραγματοποίησαν έρευνες τόσο ατομικά όσο και από κοινού, ενώ διερεύνησαν επίσης για πρώτη φορά την σύνδεση του βίντεο με τον χορό. Όταν επέστρεψαν στο Βανκούβερ το 2007, ο David και η Tiffany προσκλήθηκαν να εμφανιστούν στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού του Vancouver, με αποτέλεσμα το Out Innerspace Dance Theatre να ιδρυθεί και επίσημα.

 

(Τρίτη 18 Ιουλίου, 22:00,

Main Stage / Κεντρική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

 

 

MARCO DA SILVA FERREIRA

CARCAÇA

 

Στο CARCAÇA, ο Marco da Silva Ferreira [Μάρκο ντα Σίλβα Φερρέιρα] χρησιμοποιεί τον χορό ως εργαλείο για τη διερεύνηση της δομής των κοινοτήτων, για τη συγκρότηση της συλλογικής ταυτότητας και μνήμης και για την έννοια της πολιτιστικής αποκρυστάλλωσης. Η χορογραφία, στην οποία τα άλματα πυροδοτούν και επιταχύνουν τη δράση, οδηγεί το ζωντανό σώμα προς την ανθεκτικότητα και τη συνοχή, σε μία πράξη επαναστατική και καρναβαλική συγχρόνως. Η έρευνα αυτή ξεκίνησε το 2020 από τη χορευτική παράσταση CORPOS DE BAILE που πραγματοποιήθηκε στην Companhia Nacional de Bailado.

Οι 10 ερμηνευτές του καστ σχηματίζουν μια συλλογικότητα, διερευνώντας τη συλλογική τους ταυτότητα μέσω της φυσικής, διαισθητικής και ανεπιτήδευτης ροής του σώματος, του χορού και της πολιτιστικής δημιουργίας. Ξεκινούν με οικεία βήματα, προερχόμενα από το clubbing, τη ballroom κουλτούρα, τα cypher battles και τα studio χορού για να προσεγγίσουν στη συνέχεια τυποποιημένους και αμετάβλητους παραδοσιακούς χορούς που συνδέονται άρρηκτα με την πολιτιστική κληρονομιά τους. Αυτοί οι χοροί από το παρελθόν έχουν αποκρυσταλλωθεί, με αποτέλεσμα να μην έχουν μπορέσει να ενσωματώσουν νέες κατηγορίες σωμάτων, ομάδων και κοινοτήτων που περιθωριοποιούνταν στο παρελθόν. Είναι απαραίτητο να έρθουμε σε ρήξη με το αυταρχικό, ολοκληρωτικό και πατερναλιστικό παρελθόν. Στο CARCAÇA προτείνεται μια άσκηση που ενσωματώνει το παρελθόν και το παρόν. Σκεφτόμαστε: Πώς αποφασίζουμε να ξεχάσουμε και πώς να θυμηθούμε; Ποιος είναι ο ρόλος των ατομικών ταυτοτήτων στην οικοδόμηση μιας κοινότητας; Ποια είναι η κινητήρια δύναμη μιας ταυτότητας; Σε ποιον κόσμο κινείται το ατομικό και συλλογικό σώμα; Ή, μάλλον, ποια σώματα διασχίζουν τον κόσμο αυτό;

Τα βήματα, σύνθετα, ακόμα και αν γίνονται με απλά sneakers, θα φέρουν όχι μόνο τον ήχο στη σκηνή, αλλά και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ κινητικής, θερμικής και φωτεινής ενέργειας. Οι φυσικοί ήχοι συνοδεύονται από ντραμς που παίζει ο João Pais Filipe [Ζοάο Παΐς Φιλίπε] και ηλεκτρονική μουσική από τον Luis Pestana [Λουίς Πεστάνα]. Τα στοιχεία αυτά, που ερμηνεύονται ζωντανά, αποτελούν ένα ολοένα και επιταχυνόμενο soundtrack που διασυνδέει αναφορές από την παραδοσιακή μουσική (για παράδειγμα, φανφάρες και εμβατήρια) με τη μεταμοντέρνα και την club μουσική (techno / trance / dub).

 

(Σάββατο 22 Ιουλίου, 22:00 & Κυριακή 23 Ιουλίου, 21:00

Main Stage / Κεντρική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

BLACK BOX – ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

—

 

CHRISTIAN RIZZO

EN SON LIEU

 

Παρά τον τίτλο της, η παράσταση En son lieu υπερβαίνει το ζήτημα της τοποθεσίας. Αναφέρεται σε όσα περιέχονται σε έναν δεδομένο χώρο για να επιστρέψει στις ιδιότητες της ύλης, αποκαθιστώντας έτσι την πλήρη ισχύ της σύνθεσης. Το σόλο του δεξιοτέχνη break-dancer Nicolas Fayol [Νικολά Φαγιόλ] παραστάθηκε για πρώτη φορά σε εξωτερικούς χώρους, σε ανώμαλο έδαφος, με φυσικούς ήχους και διερευνά την ποιότητα μιας χειρονομίας σε άμεση σχέση με τον χώρο στον οποίο πραγματοποιείται. Σε αντίθεση με τον αστικό χώρο, που προσδιορίζει υπό κανονικές συνθήκες τον χορό hip-hop, αυτή η ένταξη σε ένα νέο περιβάλλον αποκαλύπτει μια μορφή ποιητικής αμεσότητας, πέρα από κάθε χρησιμότητα και έξω από κάθε δεξιοτεχνία. Επιστρέφοντας στο μαύρο κουτί του στούντιο, η σχέση ανάμεσα στο μέσα και το έξω, ανάμεσα στην εμπειρία και τη μνήμη, ξεκαθαρίζει τους όρους ενός διαλόγου που από την αρχή του διεξάγεται σε δίπολα. Η αφήγηση προκύπτει αποσπασματικά από μια κάμψη στο σώμα. Μια εικόνα παίρνει σχήμα, διαιρείται και διασπάται μέσα σε μια αφαιρετική διαδικασία που εντείνει την αντίληψη και τις αισθήσεις. Αλλά ποιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσει κανείς: Να επιδοθεί στην περιπλάνηση για να αποκρούσει τη μοναξιά ή να απομακρυνθεί από τον εαυτό του και να παρασυρθεί;

Ο τίτλος αυτής της νέας δημιουργίας ακολουθεί τα χνάρια των d’à côté, d’après nature και une maison: Εξακολουθεί να ορίζει έναν ασαφή χώρο, που ονομάστηκε μόνο με βάση τη λειτουργία που εξυπηρετεί. Ένα σημείο στη διαδρομή εκείνης / εκείνου που πατάει το πόδι του εδώ: en son lieu. Δίνοντας έμφαση στον χώρο εμφάνισης και προσδιορισμού του σόλο και επιτρέποντας έτσι στην εικόνα να μετατοπιστεί. Η φύση του D’après nature ήταν μία πρώτη απόπειρα για την εξαφάνιση της διάκρισης μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, μια πρώτη έξοδος στο ανοιχτό πεδίο της μετάφρασης. Στόχος αυτού του έργου είναι να αποσυνθέσει χορούς που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε περιβάλλον στούντιο, επανατοποθετώντας τους στο φυσικό τοπίο και παρατηρώντας τι προκύπτει μετά την επαφή. Τέλος, οι εικόνες κινηματογραφούνται και επιστρέφουν σε ένα μαύρο κουτί. Το En son lieu παρακολουθεί όσο στενότερα γίνεται τη γένεση χορών στο φυσικό τους περιβάλλον. Δημιουργούμε αποτυπώματα στο σώμα και στη συνέχεια τα επεξεργαζόμαστε στο μαύρο κουτί.

Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος

 

(Σάββατο 15 Ιουλίου, 19:00 & Κυριακή 16 Ιουλίου, 22:00

Black Box / Εναλλακτική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

 

 

ΝΤΑΛΙΚΑ / ΒΑΣΩ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

FLUTTER

 

Ένας άνθρωπος μόνος, στον προσωπικό του χώρο. Όλος του ο κόσμος μια καρέκλα, στέρεη, βαριά, άβολη. Η αδυσώπητη τριβή με τον χρόνο, με το τίποτα, τον στριμώχνει σε ένα ακούσιο παιχνίδι-σύγκρουση με τον εαυτό του. Δεν τον «χωράει» η μοναξιά, η αγωνία της ύπαρξης.

Στην απουσία έτερης ματιάς ανοίγει ένας καινούργιος χώρος, που φιλοξενεί τις πιο κρυφές και αλλόκοτες επιθυμίες του. Με ό,τι έχει μέσα, γλιστράει σε έναν χορό προσαρμογής, ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων: η γελοιότητα του εαυτού είναι λυτρωτική. Ένα αδιόρατο πέρασμα από στιγμές ρεαλισμού στο ρευστό προσωπικό σύμπαν, σε μια άχρονη διάσταση όπου όλα επιτρέπονται. Μια απόπειρα διαφυγής που ίσως μετατραπεί σε εφιαλτικό όνειρο, την οποία ο πρωταγωνιστής δεν συνειδητοποιεί. Σαν ένα πουλί που ψάχνει να βρει το βήμα του.

Ένα υπερρεαλιστικό solo διαπραγμάτευσης της ύπαρξης και του απύθμενου βάθους της. Μια κλειδαρότρυπα που μεγεθύνεται μπροστά στο μάτι του θεατή και δημιουργεί έναν ενδιάμεσο χώρο όπου το προσωπικό γίνεται δημόσιο, φέρνοντας στο προσκήνιο τον άνθρωπο που στέκεται απέναντι στον κόσμο μα πιο πολύ απέναντι στον εαυτό του.

Μια ωδή στο δικαίωμα στην αβεβαιότητα.

 

(Τετάρτη 19 Ιουλίου, 19:00,

Black Box / Εναλλακτική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

 

 

ΗΛΙΑΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

ABOUNCE4MEN

 

Τέσσερις άνδρες — νέοι, ωραίοι και δυνατοί, βίαιοι, ανώριμοι και αφελείς, παγιδευμένοι μέσα στην ταυτότητα που τους έχει δοθεί — μπαίνουν σε μια παλμική τροχιά που τους οδηγεί σε αχαρτογράφητα νερά. Από τα decks του DJ, ένας πέμπτος άνδρας ορίζει τον ρυθμό, ενώ ταυτόχρονα παρασύρεται από τον δικό τους.

Δύο χτύποι σε γρήγορη επανάληψη μπορούν να μας ξεσηκώσουν. Δύο χτύποι αργοί, διαδοχικοί, αρκούν για να μας καταρρακώσουν. Η πτώση του παλμού σηματοδοτεί τον θάνατο, τη σιωπή, την ανυπαρξία, το τίποτα. Η κλιμάκωσή του αντιθέτως συνεπάγεται αδρεναλίνη, ένταση, δράση, ζωή, έρωτα, φόβο και αγωνία. “Βounce” είναι ο παλμός, αλλά και ο πόνος, που φεύγει και επιστρέφει δυνατότερος, για να σου υπενθυμίσει τον κίνδυνο και να σε ενεργοποιήσει ξανά.

Πίσω από τα στερεότυπα της ανδροκρατούμενης hip hop κουλτούρας, που ζητά διαπιστευτήρια δύναμης, κυριαρχίας και εξουσίας, τέσσερις άνδρες μάχονται για να βρουν τον προσωπικό τους παλμό και να οδηγηθούν σε κάτι πιο βαθύ, ουσιώδες και αρχέγονο. Άλλοτε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό και άλλοτε με σκληρότητα, βία και φόβο. Ο παλμός αυτός θα λειτουργήσει ως αντίδοτο απέναντι στα συμπλέγματα της αρρενωπότητας, στον μισογυνισμό, στον φόβο τους για το διαφορετικό, για το σεξ, για τον Άλλο. Οι τέσσερίς τους θα έρθουν αντιμέτωποι με εκείνο το ανδρικό πρότυπο που αντιλαμβάνεται τη σεξουαλικότητα ως τιμωρία, ντροπή και ενοχή και τη βία ως διέξοδο σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση τόσο με τον εαυτό όσο και με τους άλλους. Το πρότυπο αυτό δυστυχώς φωλιάζει ή έχει φωλιάσει κατά το παρελθόν στο μυαλό πολλών από εμάς — και όχι μόνο των ανδρών.

Ο παλμός ορίζει τα πάντα γύρω μας. Και εμάς τους ίδιους. Οι χορευτές και οι μουσικοί δημιουργούν παλμούς, μπαίνουν σε αυτούς και τους κατοικούν. Συχνά παίρνουν και άλλους μαζί τους. Τότε είναι που ένας παλμός γίνεται συλλογικός, διαποτίζεται από τα νοήματα που του δίνουν οι συμμετέχοντες. Και έτσι αποκτά σημασία η δόνηση που προκαλείται και αφήνει το αποτύπωμά της — στη στιγμή, αλλά ακόμα και στην Ιστορία. Δέκα παλαμάκια μπορούν να αποτελέσουν το ξεκίνημα μιας μεγάλης αλλαγής που θα επηρεάσει τον χώρο, τον χρόνο, την ησυχία, το θάρρος του ενός, τη δύναμη των πολλών. Η επιτυχία ενός παλμού εξαρτάται από τη μεταδοτικότητά του, που καθορίζεται από τη δεδομένη στιγμή, από τη δύναμη, την επιμονή και την ανάγκη του να μεταδοθεί. Άρα, από την αλήθεια του. Η ύψιστη σημασία του, τότε, η απόλυτη επιβράβευσή του, είναι η παύση του. Το σταμάτημά του. Σε αυτό ακριβώς το σημείο αποκρυσταλλώνονται οι λόγοι της έναρξης και της διάρκειάς του.

Μία παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων 9. Η περιοδεία πραγματοποιείται με την υποστήριξη του προγράμματος «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

 

(Παρασκευή 21 Ιουλίου, 19:00,

Black Box / Εναλλακτική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

 

 

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

MOS

 

Δύο ερμηνευτές συνδιαλέγονται με εικόνες ασύνδετες μεταξύ τους και επιχειρούν να προσδώσουν τη δική τους καταγραφή στον χώρο. Το σώμα και η (μικρο)κίνηση συνυπάρχουν με παράδοξα αντικείμενα και υλικά, λειτουργώντας ως μέσα παραγωγής ήχου. Εντάσεις, εκρήξεις, παύσεις, επαναλήψεις και παραμορφώσεις του υλικού ενισχύουν την ηχητική εμπειρία.

Στη σκηνική σύνθεση αποκαλύπτονται μεμονωμένες πληροφορίες από το υλικό επανάχρησης, καλώντας έτσι τους θεατές να αναπτύξουν νέες συνδέσεις και συσχετισμούς. Σταδιακά, μετατρέπονται σε ακροατές ενός αυτοσχέδιου και ανομοιογενούς soundtrack, που εκτυλίσσεται μπροστά τους. Οι ερμηνευτές γίνονται διαμεσολαβητές μεταξύ αρχείου και θεατή, προτείνουν τις προσωπικές τους αποτυπώσεις, συνθέτουν τη δική τους ηχητική διασκευή ενός μη γραμμικού κινηματογραφικού σεναρίου και, τελικά, επιλέγουν τι θα μπορούσε να ακούγεται.

Το MOS είναι ένα σκηνικό παιχνίδι που κινείται μεταξύ φανερών και κρυφών σχέσεων εικόνας, ήχου και κίνησης, επεκτείνοντας τις αφηγήσεις που προκύπτουν από την αλληλοτροφοδότηση και τη συνύπαρξη φαινομενικά αντίθετων αρχειακών πηγών, κάνοντας ορατά στοιχεία που δεν μπορούν εύκολα να φανούν ή να ακουστούν.

Περισσότεροι από είκοσι ορισμοί αποδίδονται στο “mos”, είτε ως λέξη είτε ως ακρωνύμιο. Σε αυτούς περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι: make optical splices, microphone off stage, microphone out of service, minus optical signal, minus optical stripe, minus optical sound, missing of sound, mit ohne stimme, mit out sprechen, mixer out smoking, motion on screen, motor only shot, motor only sync, music on side, muted on screen, muted on sound, muted optical stripe.

 

Μία παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων 9. Η περιοδεία πραγματοποιείται με την υποστήριξη του προγράμματος «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

 

(Σάββατο 22 Ιουλίου, 19:00,

Black Box / Εναλλακτική Σκηνή – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

DANCE IN THE CITY – ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

—

 

Από το Σάββατο 15 Ιουλίου έως το Σάββατο 22 Ιουλίου, σε σταθερό βραδινό ραντεβού στις 21:00, παρουσιάζονται στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας εννέα παραστάσεις και ένα dance battle. Όλες οι παραστάσεις είναι με ελεύθερη είσοδο.

 

 

Σάββατο 15 Ιουλίου

Δύο παραστάσεις:

 

ΔΑΝΑΗ & ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

FÁRISA

 

Το Fárisa είναι ένα ντουέτο που δημιουργήθηκε για υπαίθριους χώρους στο πλαίσιο του προγράμματος Pilgrims. Το έργο παρακολουθεί την ανάγκη δύο χαρακτήρων, οι οποίοι παραμένουν συνεχώς σε εγγύτητα, για πραγματική σύνδεση και επαφή. Είναι εμπνευσμένο από την έννοια του προσκυνήματος ως προσομοίωσης για την πορεία της ζωής, για τη σχέση μας με τα ζώα και το φυσικό περιβάλλον. Πώς γίνεται να συμπέσουν δύο ξεχωριστές τροχιές και να συνταξιδέψουν, πώς ορίζονται οι σχέσεις αλληλεπίδρασης και αλληλοϋποστήριξης, πώς μπορεί να ανατραπεί η παγιωμένη ιεραρχία ζώου και ανθρώπου;

 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΝΙΑΔΑΚΗΣ

ΜΠΟΛΕΡΟ

 

Ο αναγνωρίσιμος ρυθμός του μπολερό εμπνέει μουσικούς και χορογράφους εδώ και αιώνες.

Στη χορογραφία του Αντώνη Φωνιαδάκη, ο λιτός αλλά εμμονικά επαναλαμβανόμενος ρυθμός της μουσικής λειτουργεί ως κάθετος παλλόμενος πομπός που δονεί κυριολεκτικά και μεταφορικά τους χορευτές, σε μία σωματική αλλά και πνευματική μάχη αντοχής στην διάρκεια του έργου.

Τοποθετημένοι πάνω στη λεπτή παλλόμενη μεμβράνη των τραμπολίνων οι χορευτές, ισορροπώντας στην αστάθεια της κάθετης κίνησης, κυριολεκτικά δαμάζουν τον επαναληπτικό ρυθμό του Μπολερό που αρχίζει να εξαπλώνει την υπνωτιστική του επίδραση, συνδέοντας τους σε μία συλλογική έκσταση και κάθαρση.

 

 

Κυριακή 16 Ιουλίου

ΔΑΝΑΗ & ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

Ο ΝΑΠΙ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΦΟΥΣΚΑ

 

Ο Νάπι, το κορίτσι και η φούσκα είναι μία παραγωγή για όλες τις ηλικίες που έχει ως στόχο να φέρει το νεανικό κοινό κοντά στον χορό, και να δημιουργήσει ένα ασφαλές πλαίσιο για την πρώτη επαφή των νεαρών θεατών με την κίνηση. Με πηγή έμπνευσης την ταινία My Neighbour Totoro του Hayao Miyazaki, παρατηρούμε τη γέννηση μιας μαγευτικής φιλίας μεταξύ ενός κοριτσιού και ενός μυστηριώδους αλλά οικείου πλάσματος που συναντιούνται ανάμεσα στον παραμυθένιο και στον πραγματικό κόσμο. Ευχόμαστε Ο Νάπι, το κορίτσι και η φούσκα να αποτελέσει αφορμή για να τεθεί το πιο ζωτικό ερώτημα: Πώς μπορούμε να εμπνεύσουμε τις νέες ηλικίες;

 

 

Δευτέρα 17 Ιουλίου

 

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΓΚΟΛΙΑ

ΛΑΛΟΜΠΑ

 

Λαλόμπα: Η κυριολεκτική σημασία της λέξης είναι “λύκαινα”. Ωστόσο, όταν γράφεται με κεφαλαία (La Loba), αποτελεί επίσης αναφορά σε μία γυναίκα με αυτό το όνομα, η οποία εμφανίζεται στη μυθολογία των Pueblo και συλλέγει όσα κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.

Η Λαλόμπα υπάρχει μέσα σε ένα χορό σου, όταν σιγοτραγουδάς ένα τραγούδι και όταν ονειρεύεσαι.

Η Λαλόμπα είναι εκεί όταν δημιουργείς τον κόσμο, όταν εμπνέεσαι, όταν ερωτεύεσαι και όταν θαυμάζεις κάτι.

Η Λαλόμπα υπάρχει μέσα στο σώμα σου, προσφέροντάς σου άπειρους τρόπους να υπάρχεις γεμάτα και ανεμπόδιστα.

 

 

Τρίτη 18 Ιουλίου

ΕΙΡΗΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΥ

ΑΝΑΒΡΑ

 

Η Ανάβρα είναι μια σόλο χοροθεατρική παράσταση που εξερευνά την ύπαρξη και της αναζήτηση ενός πρωτογενούς σώματος χωρίς επίκτητα χαρακτηριστικά. Σκιαγραφεί το εσωτερικό ταξίδι της ανθρώπινης ψυχής, δημιουργώντας μια ισχυρή δομή, μία αισθητική και μουσικορυθμική ακολουθία που παρασύρει ασυνείδητα τον θεατή στα άδυτα νοήματα της ύπαρξης. Ένας παραληρηματικός μονόλογος συνδέεται με την κίνηση, αλληλοσυμπληρώνονται και συνυπάρχουν στη σκηνή. Ο κοινός τους πυρήνας αφορά την αλήθεια της ψυχής και το πώς αυτή θα βρει τρόπο έκφρασης μέσα από το σώμα.

 

 

Τετάρτη 19 Ιουλίου 

SITA OSTHEIMER COMPANY

TWO

 

Η παράσταση Two διερευνά τους τρόπους με τους οποίους οι σύνθετες ανθρώπινες σχέσεις σχηματίζονται και διαμορφώνονται μέσα στην πολυπλοκότητα και το ατελείωτο χάος της σύγχρονης ζωής. Πώς χτίζουμε και πώς θωρακίζουμε σχέσεις ζωής σε ένα περιβάλλον που το χαρακτηρίζουν η αδιαφάνεια, η πολυμορφία και ο φρενήρης ρυθμός της καθημερινής επικοινωνίας; Αν κοιτάξουμε στο παρόν, διαπιστώνουμε ότι παρά την παρουσία των εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης, οι ικανότητές μας να ακούμε και να συναισθανόμαστε συναντούν εμπόδια που υπήρχαν ανέκαθεν. Η σύνδεση με ένα άλλο πρόσωπο προϋποθέτει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να επιδείξουμε θάρρος και επιμονή και να μη φοβηθούμε ούτε τη συναισθηματική εγγύτητα ούτε και την απόσταση.

 

 

Πέμπτη 20 Ιουλίου

Δύο παραστάσεις:

 

ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΟΡΧΗΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ / ΕΥΑ ΓΕΩΡΓΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

REMEMBERING BODIES

 

Το Remembering Bodies εμπνέεται από το σώμα ως εργαλείο απομνημόνευσης εικόνων, στιγμών και καταστάσεων. Εστιάζει στην ικανότητα του σώματος να θυμάται και στη δύναμή του να αφήνει αποτυπώματα και να δημιουργεί μνήμες πάνω σε άλλα σώματα. Ένα κινητικό έργο που εξετάζει τη γοητεία της μνήμης καθώς εκείνη επηρεάζει άμεσα και έμμεσα τον τρόπο με τον οποίο το σώμα στέκεται, εξελίσσεται, υπάρχει και συνυπάρχει μέσα στο κοινωνικό σύνολο.

 

ΜΑΡΙΑΝΑ ΤΖΟΥΔΑ

ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΜΑΤΙΑ

 

Υπήρχε λίγο χρώμα

Πάνω σε ένα διάφανο κεφάλι

Έσταζε από μια άγνωστη πηγή

Δεν είχε ούτε όνομα ούτε σχήμα

Περιμένοντας ένα κύμα χωρίς δάκρυα και φόβο

Να διαγράψει την ύπαρξη του

είναι απλά μια άλλη απόχρωση

Μπλε με μια πινελιά κίτρινου

Πίνακας ενός ασυνήθιστου κεφαλιού

Σκιά στα μάτια και βρεγμένα χέρια

 

Η Ασυνήθιστη Ματιά αναφέρεται στην ευθύνη που έχουμε να κατανοήσουμε την εαυτό μας. Είναι μια αναπαράσταση ενός ατόμου παγιδευμένου σε μια ιστορία στην οποία ευθύνη σημαίνει να βλέπεις τον εαυτό σου και να πράττεις όπως οι υπόλοιποι. Όταν επαναλαμβάνουμε τα ίδια μοτίβα χωρίς να παρατηρούμε τα αποτελέσματα των πράξεών μας, καθίσταται αδύνατο το να είμαστε ο εαυτός μας. Υπάρχει θεραπεία για τη μαζική εξαφάνιση της αυθεντικότητας και αυτή είναι να κατανοήσουμε τη σημασία της αποδοχής όλων όσων είμαστε και δεν είμαστε.

 

 

Παρασκευή 21 Ιουλίου

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ART WITHIN ONE

Ο τελικός του ART WITHIN ONE. Καλλιτέχνες και σπουδαστές του Φεστιβάλ αυτοσχεδιάζουν επί σκηνής. Πρόκειται για ένα κάλεσμα στους φιλοξενούμενους καλλιτέχνες του Φεστιβάλ και σε σπουδαστές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα των επαγγελματικών σεμιναρίων να βρεθούν όλοι μαζί και να μοιραστούν την τέχνη τους. Mια εκδήλωση ανοιχτή στο κοινό, με συνοδεία μουσικής κατά την οποία οι συμμετέχοντες καλούνται να συνομιλήσουν χορευτικά με τους συναδέλφους τους και να δείξουν στην καλλιτεχνική κοινότητα την προσωπική τους προσέγγιση στην κίνηση και τον χορό μέσα σε ένα λεπτό.

 

 

Σάββατο 22 Ιουλίου 

ELIANA STRAGAPEDE & BORNA BABIĆ

AMAE

 

Η παράσταση διερευνά τα όρια μεταξύ φροντίδας και εμμονής, αγάπης και πόνου, υποστήριξης και χειραγώγησης. Πού βρίσκουμε τη διαχωριστική γραμμή αυτών των άκρων; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κανείς πριν οδηγηθεί στο αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει; Υπάρχει δυνατότητα συμβιβασμού και κατανόησης ή πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που επαναλαμβάνεται στο διηνεκές;

 

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

—

 

ΧΟΡΟΣ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

 

Στο πλαίσιο του προγράμματος εξακτίνωσης του Φεστιβάλ στην Πελοπόννησο με τίτλο Χορός σε πόλεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου που υλοποιείται για τρίτη χρονιά σε συνεργασία με την Περιφέρεια, θα παρουσιαστούν στις 16, 17, και 18 Ιουλίου σε δημόσιους χώρους της Σπάρτης, της Τρίπολης και του Ναυπλίου, τα έργα ΜΠΟΛΕΡΟ του Αντώνη Φωνιαδάκη και ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΜΑΤΙΑ της Μαριάνας Τζούδα.

Τα έργα Ο ΝΑΠΙ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΦΟΥΣΚΑ της ομάδας Δανάη και Διόνυσος και ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΜΑΤΙΑ της Μαριάνας Τζούδα, καθώς και το εργαστήρι για γονείς και παιδιά Spirit of the Forest από τους Δανάη και Διονύσιος, θα παρουσιαστούν στις 13 Ιουλίου και στην Agora της Costa Navarino στο πλαίσιο συνεργασίας του Φεστιβάλ με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, με στόχο την ανάδειξη και προώθηση της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας σε διεθνή δίκτυα επισκεπτών.

 

 

—

ANTONELLO GHEZZI

SHOOTING STARS

14-23 Ιουλίου 2023 / Μέγαρο Χορού Καλαμάτας – Προαύλιο

 

Το Shooting Stars των Antonello Ghezzi είναι μια εγκατάσταση φωτισμού, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το Ιταλικό Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής. Πρόκειται για μία «μηχανή ευχών»: Όταν ένας μετεωρίτης εισέρχεται στην ατμόσφαιρά μας, βλέπουμε τη λάμψη σε πραγματικό χρόνο και εκείνη τη στιγμή, κάνουμε μία ευχή. Η εγκατάσταση Shooting Stars θα παρουσιαστεί επίσης σε site-specific πλαίσια στη Μαδρίτη, στο Ινστιτούτο Πολιτισμού της Ιταλίας και σε μία σειρά προορισμών στη Νότια Αμερική. Την επόμενη χρονιά, θα αποτελέσει μέρος μιας έκθεσης στο Μουσείο Saint-Ex στη Ρενς της Γαλλίας.

Με την υποστήριξη του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, σε συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής στην Ιατρική (Μπολόνια), Ιταλία.

 

—

ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ
14-23.07 / Μέγαρο Χορού Καλαμάτας – Φουαγιέ

Tο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συνεργάζεται φέτος για τέταρτη χρονιά με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στο πλαίσιο του 10ου παιδικού διαγωνισμού ζωγραφικής με τίτλο Ο Άνθρωπος στο Κέντρο που πραγματοποίησε το Μουσείο.

Τα παιδιά που θα συμμετέχουν στον διαγωνισμό, θα αποτυπώσουν τι σημαίνει για αυτά ο Ανθρωπος και το ταξίδι του στον χώρο και τον χρόνο:
Σε ποια εποχή ζει;
Τι ρούχα φοράει;
Από ποια χώρα είναι;
Τι κοινωνικό μήνυμα απευθύνει;
Άραγε μπορούμε να τον φανταστούμε στο μέλλον;
Σε ποιο περιβάλλον θα ζει και τι επάγγελμα θα κάνει;

Όλα τα έργα των παιδιών 4-15 ετών από τη Μεσσηνία θα εκτεθούν στην έκθεση ζωγραφικής με τίτλο Ο Άνθρωπος στο Κέντρο που θα διοργανωθεί στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας από τις 14 έως τις 23 Ιουλίου. Τα παιδιά θα μπορούν να δουν τα έργα τους ζωντανά στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ.

 

—

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΧΟΡΟΥ

ALMALIBRE.CO

DANCEATHON

13 Ιουλίου 2023 | 17:00-22:00 / Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας

 

Το Danceathon είναι ένας σύγχρονος μαραθώνιος χορού αφιερωμένος στην απόλαυση της αέναης κίνησης. Η ομάδα Almalibre.co προσκαλεί χορευτές και άτομα που ασχολούνται συστηματικά με την κίνηση να συμμετάσχουν σε ένα χορευτικό αγώνα αντοχής, ανταλλαγής, συνύπαρξης και πρόκλησης. Στο Danceathon οι χορευτές ακολουθούν μία διαδρομή. Μέσα από την έντονη σωματικότητα και τη μουσική προκαλούν συνεχώς τα όρια τους καθώς πορεύονται σταδιακά προς την έκσταση και την προσωπική απελευθέρωση.

Για περισσότερες πληροφορίες και δήλωση συμμετοχής μπορείτε να επισκεφθείτε το: https://almalibrecoop.wixsite.com/danceathon

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

—

 

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα επαγγελματικών σεμιναρίων σύγχρονου χορού

14-23 Ιουλίου 2023 / 4 σεμινάρια & 1 dance marathon & 1 dance battle

Συνολική διάρκεια: 54 ώρες

Τοποθεσία: Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας

 

 

ANTON LACHKY