Οι Σημύδες είναι μια παράσταση ηχητικής τέχνης, τελετουργικού χαρακτήρα. Δύο χειροποίητα singing bowls αποτελούν τους βασικούς ηχητικούς πυλώνες του έργου. Μέσω της χρήσης αυτοσχέδιων μουσικών αντικειμένων, το πλούσιο συχνοτικό τους υλικό έρχεται στο φως, αποσυντίθεται, αναδιοργανώνεται, αναμορφώνεται οδηγώντας σε διάφορες ηχοχρωματικές διαδρομές. Στο κέντρο των δύο δράσεων τοποθετείται η φωνή σε ένα ηχητικό γίγνεσθαι ελεύθερο να βιωθεί από οποιοδήποτε σημείο του χώρου. Ο Γιάννης Μαραμαθάς είναι συνθέτης και ερμηνευτής σύγχρονης κλασικής μουσικής και ηχητικής τέχνης, έχει μεταξύ άλλων ασχοληθεί με παραστάσεις χορού και video art.
Ερμηνεύει ο Γιάννης Μαραμαθάς, καθώς και οι Δάφνη Μέγγου, Νίκος Λιάσκος και Ανθή Δαμβουνέλη. Συμμετέχει επίσης η Σαβίνα Γιαννάτου.
Γιάννης Μαραμαθάς
Συνθέτης και ερμηνευτής σύγχρονης κλασικής μουσικής και ηχητικής τέχνης, έχει μεταξύ άλλων ασχοληθεί με παραστάσεις χορού και video art. Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές παράλληλα με αυτές στο ΕΜΠ. Μετά την αποφοίτησή του από το Τμήμα Ναυπηγών & Μηχανολόγων Μηχανικών, ολοκλήρωσε με άριστα το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ιονίου Πανεπιστημίου πάνω στη μουσική σύνθεση για τις παραστατικές τέχνες. Στο διάστημα 2018-2021 σπούδασε στο Βασιλικό Κολέγιο Μουσικής του Λονδίνου ολοκληρώνοντας με διάκριση το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη σύνθεση. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Αθήνα και στο Λονδίνο, ενώ έχει συνεργαστεί με τo Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, το σύνολο New Perspectives, το Σύνολο Φεστιβάλ Ιονίων κ.ά. Συνέθεσε την πρώτη του όπερα ύστερα από ανάθεση του Βασιλικού Κολεγίου Μουσικής Λονδίνου και του οργανισμού όπερας Tête à Tête. Οι τελευταίες του αναθέσεις περιλαμβάνουν παραστάσεις ηχητικής τέχνης και συνεργασίες με μουσικά σύνολα της Αγγλίας.
Το Λουτρό των Αέρηδων
Το Λουτρό των Αέρηδων ή Χαμάμ του Αμπίντ Εφέντη βρίσκεται στην οδό Κυρρήστου 8 κοντά στη Ρωμαϊκή Αγορά και το Ρολόι του Κυρρήστου. Είναι το μόνο από τα δημόσια λουτρά της Αθήνας που σώζεται μέχρι σήμερα. Χρονολογείται στην πρώτη περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας στην Ελλάδα (15ος-17ος αι.) και λειτουργούσε ως λουτρό μέχρι το 1965. Σήμερα ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και λειτουργεί ως παράρτημα του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού, που έχει την ευθύνη για τη νέα του χρήση ως Μουσείου με θέμα την καθαριότητα, φροντίδα και καλλωπισμό του σώματος σε διαχρονική θεώρηση. Ως αρχιτεκτόνημα το λουτρό, κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ζωής του, υπέστη ποικίλες μετατροπές και προσθήκες. Κατά την οθωμανική περίοδο είναι μονό και λειτουργεί εκ περιτροπής για άντρες και γυναίκες. Κατά τη δεύτερη οικοδομική φάση, γύρω στα 1870, μετατρέπεται σε δίδυμο, προσφέροντας υπηρεσίες σε διακριτά τμήματα, ανδρικό και γυναικείο. Αργότερα προστίθεται ένα βοηθητικό κτίσμα που περιλαμβάνει ατομικά λουτρά, τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά». Ο μνημειακός χώρος του Λουτρού των Αέρηδων περικλείει μνήμες και αισθήσεις αιώνων. Αποτελεί έναν ιδιαίτερο χώρο πολιτισμικών συγκλίσεων, διαχρονικό σημείο συνάντησης ανθρώπων και πολιτισμών, χώρο καθαρμού και χαλάρωσης των σωμάτων και των ψυχών.