ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA
Η Γαλανόλευκη: ο απόηχός της. Η Ιστορία: το φως και το σκοτάδι της. Οι Ήρωες, επιφανείς και αφανείς: ο ίσκιος και το αίμα τους. Η Δόξα μονάχη: ψηλά στην κεφαλή μιας μεγάλης έρημης τράπεζας, Μνήμη δαφνοφόρος, και μπροστά της ένα αρνάκι που μας κοιτάει κατάματα.
Tα έργα του Χρήστου Μποκόρου που παρουσιάζονται στο αρθρωτό έργο “1821, η γιορτή” έγιναν ειδικά για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό. Είναι φτιαγμένα πάνω σε υφάσματα και ξύλα. Συνιστούν «ξεχείλισμα της ψυχής» του ζωγράφου, είναι ο δικός του φόρος τιμής στο «Κοινό και το Κύριο». Στους «υποστατικούς ήσκιους» που τον ορίζουν. Ορίζουν άραγε κι’ εμάς; Τι σημαίνει σήμερα ο Ήρωας και η Αρετή του; Με ποιο μέτρο μετράμε τη ζωή μας; Με ποιους ίσκιους αναμετριόμαστε; Η ζωγραφική σιωπά. Καθρεφτίζεται εύγλωττη στο απροκατάληπτο βλέμμα των θεατών.
Η έκθεση συνδιοργανώνεται με την Εταιρεία Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού (ΕΚΕΠ), στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας 1821-2021, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Συνοδεύεται από αναλυτικό κατάλογο. Κατά τη διάρκειά της θα διοργανωθούν ζωντανές και διαδικτυακές ξεναγήσεις και εκδηλώσεις που θα ανακοινωθούν σύντομα στους ιστότοπους των συνεργαζόμενων φορέων.
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:
19/05/2021 – 10/10/2021
Η έκθεση είναι ανοιχτή τις ημέρες & ώρες λειτουργίας του μουσείου.
«Όταν πρωτάρχισα να δουλεύω γι’ αυτήν την έκθεση είχε κατασταλάξει στον νου μου η ιδέα καθαρή και ολοκληρωμένη –έτσι νόμιζα– αλλά το έργο ούτε αρχή ούτε τέλος έχει, ακόμα γίνεται, κουβάρι μπερδεμένο που όλο λύνεται, άλλη κλωστή τραβάω κι άλλη βγαίνει και όλο κόμπους συναντώ, να πλέκω κομποσκοίνι, ν’ αναμετρώ το έχειν μου με την κοινή μας μοίρα, μα ούτε λογαριασμός σωστός ούτε και άκρη βγαίνει, κυκλοτερό το μπέρδεμα, πάντα σε αρχή με φέρνει, και με το λίγο και με το πολύ, το νόημα ίδιο μένει. Ελευθερία ή Θάνατος… Κι η απόφαση στην κόψη μάς προσμένει… τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή» σημειώνει ο Χρήστος Μποκόρος και προσθέτει: «Πληθαίναν τα πορτραίτα του Σολωμού και του Καραϊσκάκη, πάλευαν μέσα μου ανατροπές και εξεγέρσεις και πού να βρω το ιδανικό εκείνο πρόσωπο που μου ’γνεφε όταν έκλεινα τα μάτια; Γίναν τα έργα με τα χτένια να υφάνουνε το φως και το σκοτάδι, ήρθε μετά και η σκιά των αφανών, έκανα το κόκκινο για το αίμα, μαύρο για το σκοτάδι και χρυσοστιλβωμένο για το φως, στένευε ο χρόνος, ξεράθηκαν και τα δαφνόφυλλα που είχα να βλέπω για να τα ζωγραφίσω στα πανιά, τα ’ριξα εντέλει πάνω τους, τα κόλλησα κι ανέβαινε στο τρίψιμο ένδοξο το άρωμά τους, σαν να μου λέγαν: εδώ είναι που ξεκίνησες, να ’μαστε πάλι στο άρωμα απ’ τα κλαδιά της δάφνης που έκοβες ανθισμένα στ’ Άγραφα, πέρσι την άνοιξη, θυμάσαι; Θυμάμαι… » Χρήστος Μποκόρος
Βιογραφικό του Χρήστου Μποκόρου
Ο Χρήστος Μποκόρος γεννήθηκε το 1956 στο Αγρίνιο. Εκεί έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Έφυγε δεκαεννέα χρονών για να σπουδάσει Νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στην Κομοτηνή (1975-1979). Μετά τις σπουδές του Δικαίου κι ένα μεσοδιάστημα αναποφάσιστου προβληματισμού, βρέθηκε στη Ανώτατη Σχολή των Καλών Τεχνών της Αθήνας (1983-1989). Ζωγράφιζε από παιδί, άρχισε να εκθέτει στη δεκαετία του ’80. Στο εργαστήριο της οδού Καλλιδρομίου, στον λόφο του Στρέφη, έγιναν τα έργα της μαθητείας στο πραγματικό. Τη δεκαετία του ’90 στην οδό Αριστοδήμου, στον Λυκαβηττό, αποπειράται να εικονοποιήσει την κοινή μνήμη και πειρασμούς του αoράτου, το φως και το σκοτάδι. Μετά το 2000 κατεβαίνει στην Καστέλλα όπου ζει και εργάζεται έκτοτε. Το 2004, με το Αδιάβαστο Δάσος, άγγιξε το αγκάθι της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου. Το 2013 παρουσίασε τα στοιχειώδη στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς, προτείνοντας μια λιτή ευημερία, μια επανεύρεση του μέτρου στην καθημερινή μας ζωή και το 2016 τις όψεις αδήλων, μια αναδρομική έκθεση έργων της τριαντάχρονης πορείας του. Δύο αιώνες μετά τον ξεσηκωμό του 1821, επανέρχεται στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού με τη γιορτή.
