ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA
Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης συνεχίζει τις online συναυλίες της με έργα για πνευστά της πρώιμης περιόδου του Ρίχαρντ Στράους, υπό τη μουσική διεύθυνση του Βλαδίμηρου Συμεωνίδη, ενός από τους πλέον δραστήριους και αγαπητούς στο κοινό της πόλης μαέστρους της γενιάς του.
Η συναυλία, την οποία μπορείτε να παρακαλουθήσετε στο YouTube κανάλι της Κ.Ο.Θ., είναι αφιερωμένη στη μνήμη του σπουδαίου Ρουμάνου φλαουτίστα Ιλία Μακοβέι (1940-2021), που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Ο Ιλία Μακοβέι υπηρέτησε για σειρά ετών (1984-2003) την Κ.Ο.Θ. από τη θέση του πρώτου φλαουτίστα και υπήρξε δάσκαλος πολλών δεξιοτεχνών του οργάνου, οι οποίοι διαπρέπουν σήμερα στις μεγαλύτερες ορχήστρες της χώρας.
Ιλία Μακοβέι
Τα δύο έργα του προγράμματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, αφού η δημιουργία του ενός αποτελεί αποτέλεσμα της επιτυχίας του άλλου. Ο Ρίχαρντ Στράους έγραψε σε ηλικία 17 μόλις ετών τη ‘Σερενάτα για 13 πνευστά’, που θεωρείται ένα από τα πλέον αξιόλογα έργα των νεανικών του χρόνων. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, αποδεικνύει μία σπάνια ωριμότητα, που παραπέμπει σε πολλά σημεία στην ύστερη συνθετική του περίοδο. Το έργο είναι αφιερωμένο στο δάσκαλο του συνθέτη Wilhelm Meyer και αποτελεί ένα φόρο τιμής στον κλασικισμό, με αρχικό πρότυπο την ‘Gran Partita’ του Μότσαρτ. Οι πλέον έντονες επιρροές της προέρχονται από τους Μέντελσον και Μπραμς, ενώ δεν λείπουν και αναφορές στους αγαπημένους του συνθέτη, Σούμαν και Σούμπερτ. Ξεχωρίζει για τον έξυπνο τρόπο χειρισμού των οργάνων, τα εντυπωσιακά τους περάσματα και τους ενδιαφέροντες συνδυασμούς μεταξύ τους, που δημιουργούν συνεχώς νέα ηχοχρώματα, αποτελώντας ουσιαστικά μία μελέτη πάνω στα πνευστά.
Η Σερενάτα ενθουσίασε τον σπουδαίο Γερμανό μαέστρο Hans von Bülow, για τον τρόπο με τον οποίο αναδεικνύει τη δεξιοτεχνική λάμψη των πνευστών και για τις ευγενικές μελωδικές της γραμμές, που μπορούν και μεταλλάσσονται στον πυρήνα του έργου παίρνοντας μία πιο δραματική διάσταση. Τη συμπεριέλαβε λοιπόν στο πρόγραμμα συναυλιών του με διάφορα σχήματα στη Γερμανία για τα επόμενα 2 χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνει διάσημος ο νεαρός Στράους, που ευχαρίστησε θερμά τον κορυφαίο μαέστρο για την τιμή που του έκανε.
Η ‘Σουίτα για πνευστά’ γράφτηκε από τον Ρίχαρντ Στράους το 1884, τρία χρόνια μετά τη Σερενάτα για 13 πνευστά’ και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα του μεγάλου Γερμανού συνθέτη. Στο σύνολό της είναι μία ρομαντική σύνθεση με σπάνιο εκφραστικό πλούτο και ενδιαφέροντες συνδυασμούς οργάνων, που δημιουργούν ποικίλα συναισθήματα και καθηλώνουν τον ακροατή. Ο Στράους διατήρησε την ενορχήστρωση των 13 οργάνων της Σερενάτας. Ο μικρότερος αριθμός opus της Σουίτας οφείλεται στο ότι η Σερενάτα έμεινε για χρόνια αδημοσίευτη.
Η ‘Σουίτα για πνευστά’ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξη της καριέρας του Στράους, όχι τόσο σε συνθετικό επίπεδο, όσο σε ό,τι αφορά την εξίσου εντυπωσιακή καριέρα του ως μαέστρου, που άρχισε με αυτό το έργο και μάλιστα σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες. Στο τέλος της διετούς περιόδου που ο φον Μπίλοφ παρουσίαζε τη σερενάτα στα προγράμματά του, ένιωσε πως ήταν καιρός να εισάγει στο πρόγραμμα ένα καινούριο έργο για πνευστά, ενόψει και της χειμερινής του περιοδείας με την Ορχήστρα Meiningen, αναθέτοντας στον Στράους αυτό το εγχείρημα.
Όταν ολοκληρώθηκε η σύνθεση, ο φον Μπίλοφ επεφύλαξε μία έκπληξη στο δημιουργό της, αφού τον ανέβασε απροειδοποίητα στο πόντιουμ για να διευθύνει την πρεμιέρα της στο Μόναχο, χωρίς να του δώσει τη δυνατότητα να κάνει έστω και μία πρόβα με την ορχήστρα! Αν σκεφτούμε πως το Μόναχο ήταν και η ιδιαίτερη πατρίδα του Στράους, γίνεται κατανοητό το μέγεθος της πίεσης που δέχτηκε ο νεαρός συνθέτης. Η επιτυχία της συναυλίας πάντως συνετέλεσε στο να προσφέρει ο φον Μπίλοφ στον Στράους μία μόνιμη θέση βοηθού του και να ξεκινήσει με αυτό τον τρόπο μία υπέρλαμπρη καριέρα μαέστρου.
Διεύθυνση ορχήστρας: Βλαδίμηρος Συμεωνίδης
Πρόγραμμα:
Ρίχαρντ Στράους (1864-1949): Σουίτα σε σι ύφεση μείζονα, έργο 4
Ρίχαρντ Στράους (1864-1949): Σερενάτα σε μι ύφεση μείζονα, έργο 7
