Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών Ε.Π.Κε.Δ) στις 17-18 Ιουλίου 2020 οργανώνει στους Δελφούς διήμερο εκδηλώσεων με θεατρικές παραστάσεις και διαλέξεις με γενικό τίτλο ΕΞΟΔΟΣ, Η Τέχνη μετά την Πανδημία.
Το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών στην οργάνωση αυτού του διημέρου συνεργάζεται και πάλι με τον διεθνή Ελληνα σκηνοθέτη Θεόδωρο Τερζόπουλο.
Το κεντρικό γεγονός είναι η παράσταση Έξοδος στον Αρχαιολογικό χώρο των Δελφών και συγκεκριμένα στο πλάτωμα της ανατολικής πλευράς του ναού του Απόλλωνα, όπου η σπουδαία ηθοποιός Σοφία Χίλλ θα ερμηνεύσει μονολόγους από τις τραγωδίες Μήδεια, Αντιγόνη και ’Αλκηστις και χρησμούς της Πυθίας, σε επιμέλεια-διδασκαλία Θεόδωρου Τερζόπουλου. Στις διαλέξεις και στην συζήτηση με θέμα Η Τέχνη μετά την Πανδημία θα μιλήσουν προσωπικότητες της Τέχνης και των γραμμάτων στον υπαίθριο χώρο του Κέντρου με διαδικτυακή μετάδοση. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης την παράσταση Αντιγόνη του Σοφοκλή στο θέατρο «Φρύνιχος», σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου από τη θεατρική ομάδα «Σημείο Μηδέν».
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Παρασκευή 17 Ιουλίου
12.00 Υπαίθριος χώρος του Κέντρου
Διαλέξεις και συζήτηση με θέμα «Η Τέχνη μετά την Πανδημία»
Ομιλητές:
Θεόδωρος Τερζόπουλος σκηνοθέτης, Αθανασία Ψάλτη Προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Φωκίδας, Δημήτρης Τσατσούλης Καθηγητής Σημειωτικής του Θεάτρου και Θεωρίας της Επιτέλεσης Πανεπιστήμιο Πατρών-κριτικός θεάτρου,Πηνελόπη Χατζηδημητρίου Δρ. Θεατρολογίας διδάσκουσα, στο διατμηματικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού, Α.Π.Θ., Παναγιώτης Βελιανίτης συνθέτης-μουσικοπαιδαγωγός,Γιώργος Σαμπατακάκης Επίκουρος Καθηγητής Θεατρολογίας Πανεπιστήμιο Πατρών , Ιλειάνα Δημάδη υπεύθυνη Δραματουργίας Στέγης Ιδρύματος Ωνάση,Σάββας Στρούμπος σκηνοθέτης.
Παρασκευή 17 Ιουλίου
21.00 Θέατρο Φρύνιχος
Σοφοκλή Αντιγόνη
Θεατρική ομάδα «Σημείο Μηδέν»
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σάββατο 18 Ιουλίου
19.30 Αρχαιολογικός χώρος των Δελφών.Πλάτωμα ανατολικής πλευράς ναού του Απόλλωνα.
Έξοδος
με τη Σοφία Χίλλ
Σκηνική σύνθεση μονολόγων από τις τραγωδίες Μήδεια, Άλκηστις, Αντιγόνη και χρησμών της Πυθίας.
Επιμέλεια-Διδασκαλία: Θεόδωρος Τερζόπουλος
Κοστούμια: Λουκία
Σοφοκλή Αντιγόνη
Ομάδα Σημείο Μηδέν
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία-διαμόρφωση χώρου-επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας-κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη-Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά-Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη-κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας-Εξάγγελος: Στέλιος Θεοδώρου-Γκλίναβος
Χορός: η ομάδα
Για την Αντιγόνη του Σοφοκλή
Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής. Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία.
Έξοδος με τη Σοφία Χιλλ
Σκηνική σύνθεση μονολόγων από τις τραγωδίες Μήδεια, Άλκηστις, Αντιγόνη και χρησμών της Πυθίας.
Επιμέλεια-Διδασκαλία: Θεόδωρος Τερζόπουλος
Κοστούμια: Λουκία
Έξοδος στην αρχαία τραγωδία είναι η στιγμή που το δράμα κορυφώνεται και οδεύει προς το τέλος του. Η επερχόμενη τάξη στο χάος σύντομα ανατρέπεται από έναν αστάθμητο παράγοντα, η πόλη εξακολουθεί να νοσεί, η φύση συνεχίζει να καταστρέφεται. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν παύει να αναζητά το μέτρο των πραγμάτων, ενώ αυτό πάντα του διαφεύγει. Οριστική έξοδος από την δίνη της τραγωδίας δεν υπάρχει. Κάθε απόπειρα εξόδου σηματοδοτεί και την είσοδο σε μια νέα δίνη αγωνίας και πάθους. Η αγωνία εξακολουθεί. Το ερώτημα «Περί τίνος πρόκειται;» συνεχίζει να τίθεται.
Έξοδος, όμως, είναι και η στιγμή της συνειδητοποίησης, του αναστοχασμού, το κοίταγμα πέρα από τον ορίζοντα μετά τον κατακλυσμό των παθών. Ο τραγικός ήρωας αποχωρεί από την σκηνή έχοντας διανύσει τον δρόμο του δύσβατου πεπρωμένου του. Βγαίνει αφήνοντας το αποτύπωμά του μέσα μας.
